W 1522r Olbracht Gasztołd sprowadził Żydów do Tykocina. Po 30 latach swego pobytu, dzięki otrzymanym przywilejom i ogromnej przedsiębiorczości szczególnie w dziedzinie handlu, Żydzi z Tykocina obsługiwali nie tylko lokalne rynki, ale również Rygę, Norymbergę i Wilno. W 1531r. stanowili 15% ogółu mieszkańców miasteczka. Kilka pokoleń później – 50%. Cieszyli się ogromną autonomią. Mieli własne sądownictwo, własny sejm - tykociński kahał posiadał w nim swoich przedstawicieli.W sierpniu 1941 roku w okolicach Łopuchowa Hitlerowcy wymordowali niemal wszystkich tykocińskich Żydów.
Plac Czarnieckiego – duży rynek jest osią miasteczka. Został przekształcony po pożarze w 1656 roku w kompozycję barokową o trapezowatym kształcie i otoczony zabytkową, cudnie zdobioną, niską zabudową sięgającą aż XVIII wieku. Miał pełnić funkcje reprezentacyjne, nie handlowe. Pośrodku stoi pomnik Stefana Czarnieckiego z 1763 r. dłuta Francuza Pierre Coudraya, który jest drugim, po Kolumnie Zygmunta, najstarszym pomnikiem świeckim w Polsce. Ponad dwumetrową statuę przetransportowano rzeką Narwią.
U szczytu, na wschodniej pierzei Placu stoi okazała budowla bazylikowa – kościół Trójcy Przenajświętszej, wzniesiona w latach 1742-1750. Fundatorem kościoła był Jan Klemens Branicki, któremu również Plac Czarnieckiego zawdzięcza swój wygląd.
Miasteczko jest jak bajeczka
Opowiadana przy świeczce
Domki i kościół w miasteczku
Rzeka i most także są w tej bajeczce
Pośrodku pomnik na rynku
Obok kościoła dom organisty
I od złocistych tynków
Zmierzch staje się złocisty (...)
Jest drugi rynek i trzeci
A przy nim stara bożnica
Rankiem, nim zbudzą się dzieci,
Anioły z łąk fruną poprzez ulice
Srebrne we mgle jest miasteczko
Ksiądz, piekarz, rabin i nauczyciel
Więc każdy w srebrze mieszka,
W zieleni i w błękicie (...)
Opowiadana przy świeczce
Domki i kościół w miasteczku
Rzeka i most także są w tej bajeczce
Pośrodku pomnik na rynku
Obok kościoła dom organisty
I od złocistych tynków
Zmierzch staje się złocisty (...)
Jest drugi rynek i trzeci
A przy nim stara bożnica
Rankiem, nim zbudzą się dzieci,
Anioły z łąk fruną poprzez ulice
Srebrne we mgle jest miasteczko
Ksiądz, piekarz, rabin i nauczyciel
Więc każdy w srebrze mieszka,
W zieleni i w błękicie (...)
A.Osiecka
ul.Piłsudskiego
ul Złota
wersja lustrzana ulicy Złotej na tablicy Synagogi
Po lewej stronie kadru - zabytkowa, barokowa z elementami późnorenesansowymi synagoga, druga, co do wielkości i najstarsza w Polsce. Wybudowano ją w 1642 r. Obecnie mieści się w niej muzeum judaistyczne - zdjęcia poniżej.
Od siebie, dodam, że absolutnie zgadzam się z Agnieszką Osiecką - Tykocin, to miasteczko bajeczka. Kto nie był jeszcze - polecam dopisanie do planów wakacyjnych !
Byłam dwa razy i na pewno przy kolejnym pobycie na Podlasiu odwiedzę raz jeszcze, tym bardziej, że nie dotarłam na Zamek. Przewodnik opisuje też cmenarz żydowski. Owszem stoi w trawie, ledwo widocznych kilka macew. Nie ma komu o nie zadbać ... ?
Byłam dwa razy i na pewno przy kolejnym pobycie na Podlasiu odwiedzę raz jeszcze, tym bardziej, że nie dotarłam na Zamek. Przewodnik opisuje też cmenarz żydowski. Owszem stoi w trawie, ledwo widocznych kilka macew. Nie ma komu o nie zadbać ... ?
Niezwykłe miejsce, budyneczki i bruk, ale chodznik już współcześnie wyremontowany... Ogrom historii :)
OdpowiedzUsuńOgrom historii i fantastyczny klimat. Magnetyczne miejsce, przenoszące w czasie.
UsuńNigdy nie ma się dość i chce się wracać!
I żartobliwie dodam - ludzi mało, nie kręcą się przed obiektywem:)
Zwróciłam na to uwagę, że wyludnienie też podkręca klimat :)
UsuńBajeczkowe zdjęcia i miejsce:-)
OdpowiedzUsuńRewelacyjne miejsce i przy takiej pogodzie wyobrażam sobie, że nie odkładałaś aparatu ani na sekundę :)!
OdpowiedzUsuńPiękne szerokie kadry. Pasują do tego miasta. Chciałbym je kiedyś odwiedzić.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Nic tylko zaplanować i zrealizować:)
Usuńooo, piękne miejsce na pięknych zdjęciach.
OdpowiedzUsuńnie byłem! nad czym ubolewam od lat... :-)
Ubolewanie takie zawsze można zakończyć radością z pobytu:)
UsuńOczywiście wszystko zależy od tzw priorytetów ...
jako ze to dla mnie to przesyłam buziaka:P a zachwycac sie nie bede bo to oczywista oczywistosc!! :)
OdpowiedzUsuńElajza zwana cudowną
odbuziakowuję Cudnej Ilajzie :)
Usuńcmok!
ps miło, że odezwałaś się via blog
Byłem, potwierdzam - cudo, koniecznie zobaczyć, choć nie wiem po co kogoś przekonywać po oglądaniu tych fantastycznych zdjęć!
OdpowiedzUsuńMmmm:) dziękuję. I mnie dopieszczanie staje się zacnym zajęciem :)
UsuńChętnie zobaczę Twoje kadry - podrzuć link do miejsca, jeśli takowe jest- plis:)
Bardzo lubię takie szerokie kadry :) Zdjęcia przepiękne, tak samo jak i miejsce :)
OdpowiedzUsuńDziękuję Izka:)
UsuńIw - świetna zmiana koncepcji w pokazywaniu zdjęć! Nareszcie wpisy oddają Twoje umiejetności !!!
OdpowiedzUsuńTykocin zachwyca. Na zamku też nie byłem, a macew długo by wypatrywać w wysokiej trawie - to fakt.
Co do ludzi, to miałaś trochę szczęścia. Podczas mojego pobytu było całe mnóstwo wycieczek. Kościoła nie udało mi się "zdjąć" bo przysłaniały go autokary :(
pozdrawiam
Jan
Jan_umiejętności nigdy nie są wystarczające:) Ale dziękuję !
UsuńW tym roku nie mam w planach Podlasia. Pojedziemy jeszcze raz na południe. I pewnie we wrześniu ...
Ależ oaza ciszy i spokoju.
OdpowiedzUsuńTo ja dodam z Osieckiej: "Miasteczko cud".
Wow, fantastyczne zdjęcia. Ja jako trzymająca się chmur, na chmury zwracam dużą uwagę:). Te na trzecim zdjęciu są obłędne!
OdpowiedzUsuńMo - trzymanie się chmur ułatwia życie - z całą pewności i czynie je lepszym - jak sądzę?:)))
UsuńZostawić nie tylko zobaczyć piękne zdjęcia Iwony, ale informacje są bezcenne i pouczające. Twoje zdjęcia są pięknie wykonane i piękne głębokość i kolor. Moje gratulacje.
OdpowiedzUsuńHelmo-wciąż podziwiam Twoje językowe zmagania - dziękuję i ściskam Cie mocno !!!
Usuńi mnie urzekł ten wiersz Osieckiej...i z przyjemnością bym zobaczyła Tykocin własnymi oczami.... aczkolwiek póki co-ponowie wybieram się do Wrocka ;)
OdpowiedzUsuńkadr lustrzany w tabliczce - bardzo mi się podoba! o reszcie kadrów chmurzastych nie wspominając.....
Dobrze, że jesteś. Gędźbo mła :)))
Usuń:o*
UsuńTe chmurki są cudowne!A zdjęcie nr 3 to mój faworyt:)Piękny ten nasz kraj,prawda?!:) Pozdrowienia i dziękuję za wizytę u mnie:)
OdpowiedzUsuńPortal „ Tykociner” zaprasza do współpracy!
OdpowiedzUsuńPortal „Tykociner” to niezależna i niekomercyjna inicjatywa społeczna, której celem jest popularyzacja krajobrazu kulturowego Tykocina, a także zapoczątkowanie wielowymiarowej dyskusji na temat współczesnego kontekstu tego miasta. Zadaniem portalu „Tykociner” jest wywołanie głębszej refleksji na temat etosu współczesnej kultury małomiasteczkowej. Portal tworzą Tykocinerzy, a więc ludzie, którym Tykocin jest po prostu bliski, w których budzi emocje. Niezależnie od miejsca zamieszkania… Zapraszamy do kontaktu z naszą redakcją i nadsyłania różnorodnych refleksji związanych z Tykocinem!
Zapraszamy do zajrzenia na nasz portal
www.tykociner.net
www.facebook.com/tykociner
Nie pierwszy raz czytam na czyimś blogu do Tykocinie. Trzeba się tam koniecznie kiedyś wybrać :)
OdpowiedzUsuń