Open the window !

Przeglądając ostatnio katalogi i czasopisma, zauważyłam, że sztuką staje się złapanie w kadr pędzącego zwierzaka, zwierzaka w ruchu. Taka poruszona część kadru robi ciekawy efekt. Podoba mi się. Kiedyś uważałbym, że to nie_udana fotka, bo nie_ostra. Teraz cenię swój (nie do  końca swój- haha) pomysł i biegnąca kura bardzo jest cool :)  Ale nie o kurach w poście będzie. Choć po krowach, kury stanowią chyba drugą grupę cudownych obiektów fotograficznych w kolekcji. Może kiedyś zanudzę Was drobiem?

Dziś post będzie o windowsach.

Czytacie czasem definicje rzeczy „oczywistych”? Mnie ostatnio zdarzyło się to kilkakrotnie. Można zdziwić się
I tak,  w temacie -

okno – konstrukcja zamykająca otwór w ścianie albo w dachu, służący do oświetlenia i przewietrzania pomieszczeń.

Otwór w ścianie spełniał rolę prymitywnego okna. Ludzie pierwotni, ale doświadczeni zaczęli  wypełniać go zwierzęcą skórą, drewnem czy tkaniną.

W dalszej historii człowieczej dodano  okiennice.  Z czasem funkcją okna było nie tylko umożliwienie dostępu światła do wnętrza, ale ochrona przed czynnikami atmosferycznymi.  Ten kawałek definicji rozbawił mnie. A przedtem nikt nie doceniał i nie zauważał tej funkcji?  Autor halooo?

Okna pełniły też funkcję dekoracyjną, wzbogacając formę architektoniczna elewacji budynku. Z czasem w świetle okna zaczęto montować pionowe przegrody, słupki, które łączyły kawałki szkła za pomocą ołowiu. Po raz pierwszy szkło do okien zastosowali Rzymianie.  No tego nie wiedziałam, ale skłonna byłabym tak obstawiać :)

Jest też  całe mnóstwo okien różnych. Zdefiniowanych.  Ale na moją uwagę zasłużyły poniższe trzy.

- okna ościeżnicowe - bo zwane są -  polskimi – zbudowane  z ościeżnicy, do której mocowane są podwójne skrzydła okienne (jedno otwierane na zewnątrz pomieszczenia, drugie do środka). Stosowane  zwłaszcza w budownictwie wiejskim i w miastach na najniższych kondygnacjach.

- okna skrzynkowe –bo lubię takie -  rama okienna złożona jest z ościeżnicy i krosna, do niej mocowane są podwójne skrzydła okienne otwierane do środka. Skrzydła zewnętrzne zawsze mają nieco mniejszy wymiar niż skrzydła wewnętrzne.

- okna zespolone - bo szwedzkie – posiadają podwójne skrzydła połączone ze sobą za pomocą śrub. Zawieszone są na ramie okna na wspólnym zawiasie.  (za wsparcie Wikipedii – dziękuję)

Poetyckie podejście do tematu miał Leopold Staff, który  więcej wiedział o oknach.

O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno...
Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny...
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny... 

A teraz męczą się ucznie:) nad interpretacją. Co autor miał na myśli?

„Wiersz Leopolda Staffa jest przede wszystkim wierszem dekadenckim. Dominuje w nim poczucie nadchodzącego końca i destrukcji, o czym świadczy już sam jego tytuł. Deszcz jesienny to deszcz nieprzyjemny, brudny, kojarzący się z chłodem i smutkiem, sprawiający, że świat staje się szary, rozmyty i brzydki. Deszcz jesienny jest również zapowiedzią końca. Jesienią wszystko więdnie, przekwita i usycha, jednym słowem umiera. Z całej natury powoli uchodzi życie. (…) W tę hermetycznie zamkniętą przestrzeń wdzierają się jednak odgłosy świata zewnętrznego, przerywając monotonię i odrętwienie w jakim znalazł się podmiot liryczny. Autor, chcąc przerwać tę jednostajność, zamienia się w malarza impresjonistę – maluje słowa szybkimi, nerwowymi pociągnięciami pędzla – nie buduje zdań, ale krótkie, poprzerywane wielokropkami zwroty - „... Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną ...”. Wszystko umiera, płacze i desperacko próbuje zwrócić na to uwagę podmiotu lirycznego „tłukąc w jego okno… ”. (za sciaga.pl)    

Na przekór słowom powyżej i jesieni za oknem, załączam  letnie zdjęcia. 

Wspomnienie samych słonecznych chwil. Kadry absolutnie nie_dekadenckie ! 

I nikt nie wspomina, że okna wspierają kwiecie wijące się wokół. Przecież to ważne zadanie. Że można wyglądać przez nie, rozglądać się. Gapić się. Wypatrywać, podglądać. Ba, zerkać można też. Plotkować. Że okna mają parapety. Na parapetach pelargonie. Że w szybach można przeglądać Się. 

i jeszcze  profil :) zerkanie z ukosa

 Gubić torebki pod oknem można. I pewnie jeszcze całe mnóstwo innych rzeczy można !

Szukając czegokolwiek jeszcze o oknach, zauważyłam, że więcej jest o drzwiach. Ale dlaczego? 
Bo ważniejsze są czy jak?  Spełniają nadrzędną funkcję nad oknami. Bo jako metafora mówią więcej.